Niewielu artystów stało się legendą jeszcze za swojego życia, tak jak Pablo Picasso. Jest uznanym twórcą współczesnym i nic nie wskazuje na to, że czołowa pozycja zostanie mu odebrana.
Krótka biografia
Pablo Picasso urodził się w położonej na południu Hiszpanii Maladze w roku 1881. Już jako dziecko przejawiał ogromne zdolności plastyczne. Rozwijali je jego rodzice w sposób niezwykle umiejętny – ojciec Pablo był nauczycielem rysunku. Edukację plastyczną Picasso rozpoczął w barcelońskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wiele czasu spędzał w Paryżu, w końcu osiadł w nim na stałe. Do końca życia – zmarł w 1973 roku w wieku 91 lat – mieszkał we Francji.
Okres błękitny
Jest pierwszym etapem w twórczości Pablo Picasso nieodłącznie związanym z pobytem we Francji. Prace z tego okresu charakteryzuje melancholia. Tematyką dzieł z tego okresu była bieda, nieszczęście i jednostki, które zostały odrzucone przez społeczeństwo. Okres ten także w osobistym życiu artysty nie należał do udanych. Picasso był bardzo w owym czasie bardzo biedny. Nazwa tego okresu w twórczości Picassa pochodzi od dominującej w jego dziełach kolorystyki. Dzieła te były utrzymane w błękitach.
Okres różowy
W tym okresie Picasso pozostaje wierny tematyce z poprzedniego okresu swojej twórczości. Zmienia jednak kolorystykę dzieł z niebieskiej na różową. Na obrazach z tego okresu królują arlekiny, akrobaci, tancerki. Obrazy z okresu różowego mają bardziej lekki nastrój, przypadają do gustu odbiorcom, a malarz może zapomnieć o biedzie.
Rozpacz i tragedia
W latach 30. spod pędzla Picassa wychodzą nie tylko obrazy o tematyce mitologicznej, ale przede wszystkim obrazy przesycone nieuchronnie zbliżającą się tragedią i rozpaczą. W tym okresie powstaje jedno z najsłynniejszych dzieł Pabla Picasso – „Guernica”. Artysta namalował obraz pod wpływem doniesień o zbombardowaniu stolicy Basków.
Pablo Picasso miał bardzo bogaty warsztat. Malował nie tylko farbami olejnymi, ale także akwarelami, ołówkiem, kredkami. Sięgał po kamień, metal i gips.