Abstrakcjonizm zrodził się w 2. dziesięcioleciu XX wieku. Często kierunek ten nazywany jest sztuką bezprzedmiotową.
Narodziny kierunku
Abstrakcjonizm narodził się niezależnie od siebie w kilku krajach Europy. Pierwsze prace, które były zapowiedzią nowego kierunku pojawiły się u artystów, którzy związani byli z secesją. Za jednego z pierwszych przedstawicieli nowego gatunku został uznany litewski malarz i kompozytor Mikalojus Konstantinas Čiurlionis. Jego kompozycje (tworzył je już w roku 1904) składały się z kolorowych płynnych form i figur geometrycznych, które zachodziły na siebie. We Francji pierwszym malarzem reprezentującym nowy kierunek był Francis Picabia. Swój pierwszy obraz namalował on w roku 1909. Była to akwarela „Kauczuk”.
Kandinsky
Twórczość Wassily Kandinsky została uznana za największe dzieła nowego nurtu. Został on również uznany za w pełni dojrzałego teoretyka abstrakcjonizmu. Wassily Kandinsky żył w latach 1866-1944. Był Rosjaninem, który związał się nie tylko ze sztuką rosyjską, ale także niemiecką. Swoje pierwsze dzieło w nowym stylu stworzył w roku 1910. Nazwał je „Pierwszą akwarelą abstrakcyjną”.
Abstrakcjonizm w Polsce
W naszym kraju rozwój abstrakcjonizmu zaczął się w roku 1924. Nurtem tym byli zainteresowani przede wszystkim artyści skupieni w takich grupach jak: „Blok” i „Praesens”. W duchu tym tworzyli między innymi: Władysław Strzemiński, Katarzyna Kobro (prywatnie żona Strzemińskiego, była rzeźbiarką), Henryk Stażewski.
Sztuka abstrakcyjna w innych krajach
Abstrakcjonizm bardzo silnie rozwinął się w Holandii. Jednym z bardziej znanych holenderskich abstrakcjonistów jest Piet Mondrian, który zasłynął przede wszystkim stworzonymi w latach 1914-1917 cyklami morskich pejzaży skomponowanych jedynie z poziomych i pionowych kresek. Abstrakcjonizm rozwijał się także we Francji w środowisku malarzy związanych z orfizmem. Przedstawicielem tego gatunku jest Robert Delaunay autor między innymi takich dzieł jak: „Okna”, „Formy kuliste”. W Rosji tworzył między innymi Kazimierz Malewicz.